آرشیو کامل اس ام اس های شهادت امام محمد باقر (ع)

تسلیت باد شهادت جان گداز بنیان گذار نهضت علمی علوی

و شکافنده علوم الهی، حضرت امام محمد باقر علیه السلام . . .

.

.

.

پنجمین حجّت و هفتم معصوم  / بابى اَنْتَ که گشتى مسموم

اى فداى حق و قربانى دین / کرده یک عمر نگهبانى دین

شهادت امام محمد باقر(ع) تسلیت باد

.

.

.

بقیع حالا سومین گوهر بی بدیل خود را در آغوش می گیرد.

گوهری که نور سینه اش راه بین زمین و آسمان را کوتاه تر کرده است.

شهادت حضرت باقرالعلوم  علیه السلام تسلیت باد . . .

.

.

.

پیامک شهادت امام محد باقر(ع)

به غربت علی و خاندان او سوگند

امام ما ز جهان رفت با دلی مغموم

هماره قصه مظلومی‌اش به خاک بقیع

بود ز غربت قبرش برای ما معلوم . . .

(راد اس ام اس)

.

.

.

تنت از درد و الم کاسته شد

تا که دین قامتش آراسته شد

اى ز آغاز طفولیت خویش

بوده در رنج و غم و درد، پریش . . .

.

.

.

نزد حق یافته فیض دیدار

جسم تو خفته و روحت بیدار

خود تو مظلومى و قبر تو خراب

دیده دهر ازین غصه پر آب . . .

.

.

.

امروز وارث داغ های کربلا با تنی مسموم

از یادآوری خاطرات تلخ کودکی اش رها خواهد شد.

شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد . . .

(www.radsms.com)

 شهادت امام باقر  علیه السلام

امام محمد باقر(ع) پس از 18 سال، رهبري و ارشاد خلق، در حالي كه از عمر مباركش 57 بهار گذشته بود با قلبي آكنده از رضايت و خشنودي دعوت حق را لبيك گفت و چشم از جهان فرو بست .

در نخستين روز از ماه رجب سال 114 هجري، خاندانش گرد بستر او جمع آمده بودند. زهري كه از طريق زيني كه بر آن مي نشست در بدن وي نفوذ كرده بود، هر لحظه بيشتر و بيشتر تاثير خود را آشكار مي ساخت در اين حال آن حضرت، به فرزند و وصي برومندش امام صادق(ع) نگريست و بدو فرمود:«شنيدم علي بن الحسين مرا از پس ديوار صدا مي زند و مي‌گويد: محمد! بيا، بشتاب و گفت: فرزندم! اين شبي است كه بدان وعده داده شده، ظرفي كه در آن وضو مي گرفت نزديكش بود، پس فرمود بريزش بريزش. برخي گمان بردند كه او از خمس مي‌گويد.

پس فرمود: فرزندم بريزش. چون آن را ريختيم ناگهان ديديم كه در آن موشي است».

امام باقر به فرزندش امام جعفر بن محمد وصعيت كرد كه او را در سه جامه كفن كند. يكي جامه نوي كه در روزهاي جمعه با آن نماز ميخواند، دوم جامه اي ديگر و سوم يك پيراهن. او همچنين وصيت كرد كه قبر را براي او بشكافند و افزود: گر به شما گفته شود كه براي رسول خدا لحد گذاشتند، بدانيد راست مي گويند.

آن حضرت وصيت كرد كه قبرش را به اندازه چهار انگشت بالاتر از سطح زمين آورند و بر آن آب بپاشيد و از اموالش به قدري وقف كنند كه زنان نوحه گر بيست سال در مني نوحه گري كنند.

چون آن حضرت درگذشت، مدينه موره يكپارچه غرق در شيون و ماتم شد. از امام صادق(ع) روايت شده است كه فرمود: « مردي چندين مايل از مدينه دور بود. او در خواب ديد كه به او گفته مي شود. برو و بر ابو جعفر(امام باقر) نماز بگزار كه فرشتگان غسلش داده اند. آن مرد به مدينه آ‌مد وديد كه ابوجعفر از دنيا رفته است».

پس از آنكه آن حضرت را شستشو دادند و كفن كردند، وي را به قبرستان بقيع آورده در كنار آرامگاه پدرش، امام زين العابدين(ع) و نيز در جوار قبر عموي پدرش، امام حسن مجتبي(ع)، به خاك سپردند.

درود خدا بر او باد روزي كه به دنيا آمد و روزي كه مسموم از دنيا رفت و آن روز كه زنده برانگيخته خواهد شد.

 پژوهشکده مهدویت در کتاب «مهدویت، پرسش‌ها و پاسخ‌ها» به برخی از شبهات این گونه پاسخ می‌دهد:

چه کار کنم که آقا را ببینم و با ایشان صحبت کنم؟

- واقعیت این است که هیچ نسخه‌ای نداریم که به طور حتم سبب شود آدمی در خواب یا بیداری امام زمان(عج) را ببیند و با او صحبت کند، البته اشتیاق به دیدن امام زمان(عج) بسیار خوب است و می‌تواند سبب خیلی از خوبی‌ها شود، ولی باید پذیرفت که الان زمان غیبت است و جز در مواردی که مصلحت باشد، دیداری – در خواب یا بیداری – رخ نمی‌دهد، گر چه همیشه جای امیدواری هست، به ویژه در مکان‌هایی مانند جمکران که منسوب به امام زمان(عج) است؛ مهم این است که خود حضرت(عج) از ما عمل شایسته و خدایی می‌خواهد و از این که به وظایف الهی خود عمل کنیم، خوشحال می‌شود و این سبب نزدیکی بیشتر ما به آن حضرت می‌شود، هرچه به او نزدیک‌تر شویم، از وجود او بهره بیشتری خواهیم برد.

نکته مهم و قابل توجه دیگر این است که فردی به نام «احمد بن ابراهیم»، مشتاق دیدار امام زمان(عج) بود و چون در دوران غیبت صغری زندگی می‌کرد، به دومین نایب خاص امام زمان (محمد بن عثمان عمروی) عرض کرد: «من اشتیاق زیادی برای دیدن امام زمان دارم».

نایب خاص فرمودند: «به خاطر این شوق، خداوند به شما اجر بدهد و ان‌‌شاء‌الله امام را ببینی، امام زمان در غیبت است. پس اصرار به دیدار نکن و با خواندن زیارت‌نامه متوجه ایشان شوید».

چنان که ملاحظه می‌کنید نایب خاص امام عصر(عج)، احمد بن ابراهیم را از اصرار به ارتباط ظاهری منع و او را به ارتباط معنوی راهنمایی می‌کند.

بنابراین بهتر است انسان بیشتر به دنبال ارتباط معنوی باشد و با خواندن دعاها و زیارت‌نامه‌های امام زمان (عج) متوجه ایشان شود، علاوه بر این با صدقه دادن برای سلامت امام عصر(عج) و صدقه دادن از طرف ایشان می‌توانید ارتباطی نزدیک‌تر داشته باشید.

البته دستورهایی برای دیدار و درک دولت امام زمان(عج) نقل شده است که بیان می‌شود:

۱٫ امام صادق(ع) فرمودند: هرکس بعد از نماز صبح و ظهر بگوید:‌ «اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم»، نمی‌میرد تا امام زمان(عج) را درک کند.

۲٫ امام باقر(ع) می‌فرماید: «کسی که همه سوره‌های مسبّحات (سوره‌هایی که سبّح یا یسبّح شروع می‌شود) را قبل از خواب بخواند، نمی‌میرد تا امام عصر(عج) را درک کند و اگر بمیرد در کنار پیامبر(ص) خواهد بود.

۳٫ در روایت آمده است که هر کس این دعا را بعد از هر نماز واجب بخواند و بر آن استمرار ورزد، به قدری عمر می‌کند که به دیدار امام زمان(عج) مشرف شود:

«اللهم صل علی محمد وآل محمد، اللهم ان رسولک الصادق المصدق صلواتک علیه وآله قال: انک قلت: ما ترددت فی شیء أنا فاعله کترددی فی قبض روح عبدی المؤمن یکره الموت و أنا أکره مساءته، اللهم فصل علی محمد وآل محمد وعجل لاولیائک الفرج والنصر والعافیة ولا تسؤنی فی نفسی ولا فی فلان».

و به جای فلانی نام هر کس را خواست بگوید؛

۴٫ فرمود کسی که بعد از هر نماز واجب این دعا را بخواند، امام مهدی(عج) را در خواب یا بیداری می‌بیند:

«اَللّهُمَّ بَلِّغ مَوْلانا صَاحِبَ الزَّمان، اَیْنَما کَانَ وَ حَیْثُما کان مِنْ مَشارِقِ الاَرْضِ وَمَغارِبِها، سَهْلِها وجَبَلِها، عَنّی وَعَنْ والِدَیَّ وَعَنْ وُلْدی وَاِخْوانی اَلتَّحِیَّةَ وَالسَّلامَ عَدَدَ خَلْقِ اللهِ وَزِنَةَ عَرْشِ اللهِ وَما اَحْصَاهُ کِتابُه وَاَحاطَ عِلْمُهُ اَللّهُمَّ اِنّی اُجَدِّدُ لَهُ فِی صَبیحَةِ هذَا الْیَوْمَ وَمَا عِشْتُ فِیهِ مِنْ اَیّامِ حَیاتِی عَهْداً وَعَقْداً وَبَیْعَةً لَهُ فِی عُنُقی لا اَحولُ عَنْها وَلا اَزول اَللّهُمَّ اجْعَلْنی مِنْ اَنْصارِهِ وَنُصّارِهِ الذّابّینَ عَنْهُ وَالْمُمْتَثِلینَ لاَوامِرِه وَنَواهِیهِ فِی اَیّامِهِ وَالْمُسْتَشْهَدینَ بَیْنَ یَدَیْهِ

اَللّهُمَّ فَإنْ حَالَ بَیْنی وَ بَیْنَهُ الْمَوْتُ الَّذِی جَعَلْتَهُ عَلَی عِبادِکَ حَتْماً مَقْضِیاً فَأخْرِجْنی مِنْ قَبْری مُؤْتَزِراً کَفَنی، شاهِراً سَیْفی، مُجَرَّداً قَناتِی، مُلَبِّیاً دَعْوَةَ الدّاعِی، فِی الْحَاضِرِ وَ الْبَادِی اَللّهُمَّ اَرِنِی الطَّلْعَةَ الرَّشیدَةَ وَالْغُرَّةَ الْحَمِیدَةَ وَاکْحُلْ بَصَری بِنَظْرَةً مِنّی اِلَیْهِ وَعَجِّلْ فَرَجَهُ وَسَهِّلْ مَخْرَجَهُ اَللّهُمَّ اشْدُدْ اَزْرَهُ وَقَوِّ ظَهْرَهُ وَطَوِّلْ عُمْرَهُ اَللّهُمَّ اعْمُرْ بِهِ بِلادَکَ وَاَحْیِ بِهِ عِبَادَک فَإنَّکَ قُلْتَ وَقَوْلُکَ الْحَقُّ ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا کَسَبَتْ اَیْدِی النّاس فَأظْهِرِ اللّهُمَّ لَنَا وَلِیَّک وَابْنَ بِنْتِ نَبِیِّکَ الْمُسَمَّی بِاسْمِ رَسولِک صًلًواتُکَ عَلَیْهِ وَآلِه لا یَظْفَرَ بِشَیْءٍ مِنَ الْباطِلِ اِلّا مَزَّقَه وَیُحِقَّ اللهُ الْحَقَّ بِکَلِمَاتِهِ وَیُحَقِّقَهُ اَللّهُمَّ اکْشِفْ هذِهِ الْغُمَّةَ عَنْ هذِهِ الْاُمَّةِ بِظُهورِه اِنَّهُم یَرَوْنَهُ بَعیداً وَنَراهُ قَریباً وَصَلَّی اللهُ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِه»

۵-امام صادق(ع) فرمود: هر کس سوره بنی اسرائیل را در هر شب جمعه بخواند، نمی‌میرد تا امام زمان(عج) را درک کند و از اصحاب او باشد.

فارس/ظهور۱۲/يامهدي بيا www.yamahdibia.lxb.ir

جایگاه حضرت عیسی(ع) در قرآن و پس از آن در احادیث نبوی و روایات معصومین(ع) جایگاهی یگانه دارد[۱] و موضوع بازگشت عیسی(ع) در آخرالزمان در برخی از منابع روایی تحت عنوان «أَشْرَاطِ السَّاعَة» گنجانده شده است؛ یعنی یکی از علائم یا نشانه‌های فرا رسیدن «ساعة» یا قیامت، نزول عیسی(ع) از آسمان است که با نشانه‌های دیگری همچون ظهور مهدی(عج) و خروج دجال همراه است.[۲]

عیسی(ع) تنها چهره قرآنی پس از آدم است که به گونه‌ای غیر طبیعی قدم به طبیعت و تاریخ می‌گذارد.[۳] و نیز به طور خارق العاده‌ای حضور فیزیکی‌اش از پهنه‌ی طبیعت و عرصه‌ی تاریخ به پایان می‌رسد تا دوباره در آخرالزمان ظهور کند. دو عنوان «کلمه» و «مسیح» را که عناوین مسیحی برای عیسی(ع) به شمار می‌روند، قرآن نیز بر او اطلاق می‌کند؛ با این حال، قرآن اعتقاد به تثلیث را کفر دانسته و از آن نهی کرده است.[۴] همچنین قرآن مجید به صلیب کشیده شدن او را نفی می‌کند و تصریح می‌دارد که خداوند او را به آسمان به سوی خویش بالا برده است.[۵]

قرآن گرچه باور تاریخی یهودی- مسیحی مربوط به مصلوب شدن عیسی(ع) را رد می‌کند، اما اعتقاد مسیحیان به عروج عیسی به آسمان را تأیید می‌نماید. به باور مسیحیان عیسی(ع) در روز سوم پس از مصلوب شدن از مرگ برخواست و به سوی آسمان بالا رفت[۶] پس از آن انتظار جماعت اولیه مسیحی آن بود که او به مثابه‌ی «پسر انسان» از آسمان بر روی ابرها به زمین باز گردد و پادشاهی موعود خداوند را برقرار سازد.[۷]

قرآن کریم بنا بر فهم بسیاری از مفسّران، به بازگشت یا «نزول عیسی» در مواردی اشاره دارد. به عقیدۀ بسیاری از مفسران آیه‌ی: «و او [مسیح‏] سبب آگاهى بر روز قیامت است. (زیرا نزول عیسى گواه نزدیکى رستاخیز است) هرگز در آن تردید نکنید…»،[۸] اشاره به همین معنا دارد.[۹]

باور به نزول عیسی(ع) در آخرالزمان به ادعای بسیاری از محدّثان مسلمان، باوری غیر اختلافی میان فرقه‌های مسلمان و مبتنی بر احادیث و روایات متواتر است. جلال الدین سیوطی از قول محمد سجزی می‌نویسد: «اخبار مربوط به آمدن مهدی … . این‌که عیسی با او خروج می‌کند و … به تواتر رسیده است».[۱۰]

نگاه اهل سنت

نکته‌ای که می‌توان از میان احادیث مربوط به نزول عیسی(ع) در منابع اهل سنت دریافت، این است که کارکردهای منجی آخرالزمانی تماماً یا عمدتاً به او نسبت داده می‌شود. ابو داوود در سنن خود حدیثی نقل می‌کند که بر همین نکته تأکید دارد. مطابق این حدیث، رسول خدا(ص) فرمود: «بین من و او- یعنی عیسی(ع)- پیامبر دیگری نیست و او نزول می‌کند. هرگاه او رادیدید بشناسیدش … او با مردم به جهت اسلام می‌جنگد، صلیب را می‌شکند و جزیه را بر می‌دارد و خداوند در زمان او همه‌ی امت‌ها را به جز اسلام هلاک می‌کند. و مسیح، دجّال را می‌کشد، پس از آن چهل سال در روی زمین می‌ماند و سپس فوت می‌کند و مسلمانان بر او نماز خواهند خواند».[۱۱]